Praca psychoterapeutyczna z parami
Związki stanowią jeden z podstawowych obszarów życia. Są polem wielkich radości i trudności, oraz sferą zainteresowania i pomocy psychoterapii.
Do kogo jest skierowana?
Psychoterapia par przeznaczona jest dla małżeństw oraz związków o charakterze intymnym, ale też dla osób będących w relacjach innego rodzaju (przyjaciół, krewnych), które zainteresowane są pracą terapeutyczną nad wspólnymi problemami lub nad rozwijaniem łączącej ich więzi.
Zobacz stronę warszawskiego Centrum Rozwoju dla Par >
(projekt wspólny z psychoterapeutką Agnieszką Serafin)
Jakie są cele terapii małżeńskiej?
Cel terapii wypływa od zainteresowanych pracą osób i określany jest roboczo podczas konsultacji. Może nim być zaadresowanie konkretnych trudności, jak konflikty, zarzuty, problemy seksualne, ale też tematy mniej specyficzne, jak frustracja, trudna atmosfera, nuda, czy poszukiwanie aktualnego sensu relacji.
Praca z procesem (metoda terapeutyczna) koncentruje się na odkrywaniu znaczenia zdarzeń w relacji, a nie na ich ocenie lub „dawaniu rad”.
Przeczytaj wywiad o związkach >
Czym psychoterapia par różni się od terapii indywidualnej?
Psychoterapia tego rodzaju bada to, co łączy i dzieli dwoje ludzi. Odkrywa kim partnerzy stają się w stosunku do siebie w relacji (jakie obejmują role), jak zmienia się ich doświadczenie siebie i drugiej osoby, i po co tak się dzieje, jakie mają związane z relacją lęki i nadzieje, bądź w jakim szerszym, społecznym lub kulturowym otoczeniu ich związek się znajduje. Psychoterapia par traktuje relację jako podmiot wykraczający poza indywidualną psychologię partnerów, i na relacji skupia swoją uwagę (w razie potrzeby sugerując indywidualną pracę psychoterapeutyczną nad konkretnymi zagadnieniami).