Psychoterapia

Psychoterapia jest metodą pomocy i leczenia w wielu obszarach życia. Może być też traktowana jako sposób rozwoju osobistego lub zawodowego, bądź wsparcie w poszukiwaniu sensu, równowagi, czy efektywności. Opiera się na profesjonalnej relacji między klientem i terapeutą.

Istnieje wiele uznanych szkół psychoterapeutycznych i modeli terapii, a sama mnogość ujęć wydaje się jedną z cech podstawowych psychoterapii. Stosowany przeze mnie paradygmat to praca z procesem (psychologia zorientowana na proces). Prowadzę psychoterapię indywidualną, par i małżeństw, oraz psychoterapię grupową, po polsku i angielsku.

Tematy pracy i pomocy

Wśród obszarów, nad którymi pracuję z moimi klientami są (w losowym porządku):

stany obniżonego nastroju, rezygnacji, depresje,
nadużycia i traumy,
kłopoty w związku i w relacji, problemy małżeńskie,
dynamika rodzinna, relacje rodzic-dziecko,
dolegliwości somatyczne, psychologiczne zagadnienia związane z przewlekłymi lub powracającymi chorobami,
nieśmiałość i trudności w komunikacji,
uzależnienia i tendencje do uzależnień od substancji oraz zachowań,
przeżywanie bardzo silnych lub trudnych emocji, złość, żałoba,
poszukiwanie sensu,
stres, problemy z odpoczynkiem i bezsenność,
problemy w życiu zawodowym, tematy przywództwa i pozycji,
konflikty i problemy dotyczące społeczności, relacje mniejszości (seksualnych, etnicznych, kulturowych) z większością,
zagadnienia związane z twórczością, pomysłowością, kreatywnością,
niskie poczucie wartości, autokrytyka,
sny,
zmienione stany świadomości, i inne doświadczenia.

Sesja psychoterapeutyczna trwa 50 minut i odbywa się zwykle raz w tygodniu. Jedno lub dwa pierwsze spotkania mają charakter konsultacji, określenia tematu, i obustronnej decyzji nad dalszą pracą.

Psychoterapia opiera się na otwartości i dobrowolności.

Innymi formami terapii – poza indywidualną – są psychoterapia małżeńska (i par) oraz terapia grupowa.

Superwizja

Przebieg mojej pracy terapeutycznej podlega obowiązkowej, regularnej superwizji (ocenie i wsparciu bardziej doświadczonego psychoterapeuty-nauczyciela).

Praktyka jest afiliowana przy Insytucie Psychologii Procesu.

ipp

Poufność, tajemnica psychoterapii

Treść sesji psychoterapeutycznych oraz sam fakt uczestniczenia w terapii chronione są tajemnicą. Zwolnienie terapeuty z tajemnicy może nastąpić, jeśli jej zachowanie w sposób istotny zagraża życiu lub zdrowiu klienta lub osób trzecich, oraz w innych sytuacjach regulowanych przepisami prawa.
Przebieg terapii podlega superwizji (nadzorowi doświadczonego psychoterapeuty, który również zobowiązany jest do przestrzegania wymogu poufności), jeśli to tylko możliwe, bez przekazywania informacji pozwalających na identyfikację klienta.

Etyka

Praca psychoterapeutyczna opiera się na szczególnej relacji między terapeutą i klientem, której charakter określony jest wymogami konkretnej szkoły psychoterapeutycznej oraz etyką zawodową. Zawód psychoterapeuty dotychczas nie jest uregulowany przez polskie ustawodawstwo.

Moja praktyka prowadzona jest w oparciu o kodeks etyczny Polskiego Stowarzyszenia Psychoterapeutów i Praktyków Psychologii Procesu, do którego należę. W ramach Stowarzyszenia działa Komisja Etyczna, a samo Stowarzyszenie należy do Polskiej Rady Psychoterapii.